کودکان، با والریو مستاندره و پائولا کورتلزی ، پرتره والدین و نسلی است که ماتیا توره ما را ترک کرد. 

والدین بودن در دهه 2000. عاشق شدن در دهه 2000. آدم بودن در دهه 2000 این همان چیزی است که ماتیا توره توضیح داده است ، میراثی که وی قبل از عزیمت به وی اهدا کرده است ، خیلی زودرس ، بسیار پر سر و صدا. پر سر و صدا زیرا از این پس ، سکوت در اصالت سینمای ایتالیا ، تئاتر و ادبیات کاهش خواهد یافت. باطل ، تا کنون پر از صدا ، که ماتیا توره به خوبی می دانست چگونه می گوید و از واقعیت بیرون بکشد ، با ظریف ترین و در عین حال باردارترین تضادهای آن زندگی روزمره که همه ما از آن آگاه هستیم و قلم نویسنده توانسته است هر بار با وضوح برخورد کند. کریستالی.

پسران نمونه دیگری است. یکی از واقعی ترین ، بالغ ترین. این ناشی از آن جنون است که تولد افراد نادر و پدربزرگ و مادربزرگ امروز ، جوانان ، سوابق مالیاتی و گروههای طبقه بندی شده Whatsapp است - موجودات کوچک برابر با ما. موجودات كوچك و ساده ، نیاز به توجه همه ما ، مراقبت های باورنکردنی ، كه این مقدار از آن زمان و انرژی را دزدی می كنند ، آنها را به صورت غرور ، خوشبختی بلامنازع باز می گردانند ، عشقی كه تصور نمی كردید می توانید آن را بی اندازه و احساس كنید.

کودکان - پدر و مادر بودن در ایتالیا از کودکان ، سینما
با شروع از یک مونولوگ از همان برج ، که جهتش به جوزپه بونیتو منتقل شد در زمان بازگشت بیماری در وجود فیلمنامه نویسان ، در حال فشرده شدن بود ، فیگلی نظم و ترتیب یک زن و شوهر ایتالیا امروز ، مبارزه را می بیند. در برابر جامعه و در مقابل خود زوال است كه فرزندان در ذهن و عادات خانواده ای عادی ، بسیار عادی ایجاد می كنند ، زیبائی به خاطر عادی بودن مطلق آن. این فیلم در بخش های مونوگرافی تقسیم شده است ، جایی که هرکدام به یک جنبه قهرمانانه و غم انگیز از زندگی والدین اختصاص داده شده است ، فیلم از طعم ذاتی در دشواری های خانواده ها در امور فعلی مدرن روبرو می شود. از میان کسانی که خود را با اقدامی شفاف و شجاع در این کشور از زاد و ولد به صفر درصد رساندند و تولد نه یک بلکه دو فرزند را به اتمام رساندند ، دو عضو جدید این جامعه هستند که مانع از جوانی می شوند. آرامش را از آنها منع کنید ، آنها را تحت هر شرایطی آزمایش کنید و آنها را در پایان ماه با دشواری وارد کنید.

اما ، با وجود بی ثباتی اقتصادی و فرهنگی ما ، که به خوبی با فیلمنامه لاغر و درخشان ماتیا توره بیان شده است ، هرگز این احساس غرق شدن را نمی توان از طعنه موقعیتها و خود زندگی برتری داشت ، هرگز نارضایتی مزمن نیست یا ترس از عدم تهدید چیزهای کوچک برای لذت بردن ، و همچنین احساس محرومیت از شخص در عملکرد کودک و شریک زندگی وی نیست. این حساسیت است که خود را به خانه بی نظم شخصیت های اصلی بازی می کند که پائولا کورتلسی و والریو مستاندره ، حقیقت بسیار ساده اما بسیار عمیق از دیالوگ ها ، از نگاه های گاه و بیگاه ، دیگران پر از امید برای آینده ای هستند که ما در مرحله اول به دو سمت خود حرکت کردیم. تا ناگهان چهار ساله شود

کودکان - بین عشق و خانواده ، تنها یک وعده وجود دارد: فرزندان متحد
اما همچنین عشق به عنوان فاجعه مقاومت است که تور و بونیتو از آن روایت می کنند ، که مستاندره و کورتلزی با طبیعی بودن یک زوج معمولی ، که تصمیم گرفته اند در آنجا باشند ، متحد می شوند. این دقیقاً تنها وعده است ، تنها مانعی که شما می توانید در کشوری حمله کنید که در پویایی روابط شخصیت های اصلی منعکس شده است ، موانع آنها بسیار عادی است و به همین دلیل مقدر شده است که همه را لمس کنید. متحد باشید. پسران داستان تغییر است ، اما به واسط those آن دو نمونه اول است که تصمیم به دست زدن و راه رفتن به سمت سرنوشت خود گرفته اند ، به آن اعتقاد داشته باشید ، تلاش می کنید ، حتی وقتی غریزه به شما می گوید خودتان را از پنجره بیرون بریزید.

و دقیقاً کبیسه ای است که کاراکترهای پسران بارها و بارها انجام می دهند ، از ناشناخته بودن مشکلات پیچیده دوست داشتنی و والدین این ایتالیا که باعث می شود فرزندان کم و کمتر شوند و توسط کلاس بازنشستگان حمل شوند ، از این کشور زیبا است که والدین را مورد هذیان قرار می دهد. عدم همدلی ناشی از الگوهای خانوادگی گذشته است و از احتمال نه چندان پنهان این امکان وجود دارد که بتواند در همان اشتباهات پدران قرار بگیرد ، رنج می برد. اما از طریق مثبت بودن کمدی است که درام ها فیلتر می شوند ، در مواجهه با عجیب می توان اصیل ترین وجه های واقعیت را نشان داد. نسلی که توسط Mattia Torre عکاسی شده و فاقد حس و سلیقه سینمایی است و از تخیل غافل نمی شود که تنها اتاق هایی برای ساخت مجالس و مبلمان بسازد ، سعی در ادامه خود دارد تا با همان چشم ها خود را ببیند و یکی را در کنار هم احساس کند. برای دیگران ، تنها و تنها با امید غیرقابل برگشت برای داشتن خانواده ممکن است. متنی خیره کننده ، که در آن بسیار بی پروا محتاط است. پسر سوم ماتیا توره ، که او اولین قدم های خود را برداشته و حالا که می تواند با پاهای خودش بتواند به عموم مردم برسد.

فیگلی ، تولید شده توسط Wildside ، Vision Distribution و The آپارتمان ، از 23 ژانویه در سینماها خواهد بود که توسط Vision Distribution توزیع شده است.